Ιωάννης Γ. Ξενάκης
Ο πρώτος Δάσκαλος του Σχολείου μας.
Τσιβιδάκης
Λέανδρος Στεφανάκης
Ιωάννα Χελιδώνη
Παπαδάκης Κώστας.
Δίδαξε από το 1960-1971
ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΜΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
Έχω γράψει κατά καιρούς κάτι παλιά δρώμενα και μερικοί φαίνεται νομίζουν ότι είμαι της Μικρασιατικής καταστροφής και ακόμα πιο παλιός. Τέλος πάντων, εγώ είμαι της Σχολής Παπαδάκη, ενός φωτισμένου δασκάλου που το πέρασμά του από το σχολείο της Αυγενικής σφράγισε μια εποχή.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την αναμόρφωση του σχολείου, τα όργανα, τις βιβλιοθήκες, τις θεατρικές παραστάσεις και τις γυμναστικές επιδείξεις που διοργάνωνε, τις εκπαιδευτικές εκδρομές. Είναι πάρα πολλά .
Ο βαθμός εφτά του κ. Παπαδάκη ήταν το δέκα των άλλων δασκάλων, αλλά το σπουδαιότερο που έκανε, ήταν που μας έμαθε πώς να μιλάμε σωστά ελληνικά, πώς να είμαστε επιμελείς, πώς να συμπεριφερόμαστε και το σπουδαιότερο πώς να σεβόμαστε και όχι να φοβόμαστε τους μεγαλύτερους,.
Επεδείκνυε βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, μια υπερβολική αυστηρότητα, αλλά μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τη δεκαετία του ’60, συν το γεγονός ότι είχε να κάνει με ιδιαίτερα ατίθασα παιδιά.
Θέλω να πω πολλά γι’ αυτόν το φωτισμένο δάσκαλο, αλλά ξέρω ότι δε θα το ήθελε ούτε ο ίδιος. Πριν από κάτι μήνες τον συνάντησα στο Ηράκλειο, κάπου εκεί στο Καμαράκι, να στέκει, όπως πάντα, ψηλός και αρχοντικός. Του ζήτησα λοιπόν την άδεια να γράψουμε για την προσφορά του στην εφημερίδα μας, εκείνος όμως το αρνήθηκε κατηγορηματικά. Παρόλα αυτά ένιωσα την ανάγκη να γράψω, για έναν άνθρωπο που πρόσφερε όσο λίγοι δάσκαλοι.
Έγραψα αυτά τα λίγα, ενώ και τα αυτιά μου είχε τραβήξει και τα χαστούκια μου είχα φάει, και γι’ αυτό πιστεύω έχει μεγαλύτερη βαρύτητα η γνώμη μου.
Ήταν με μια λέξη ένα συγκροτημένο άτομο ο ίδιος και επιθυμούσε το ίδιο για τους μαθητές τους.
Λάμπης Χελιδόνης απο την διμηνιαία εφημεριδα του Συλλόγου μας τευχος 18 /2005
Κα Ευτέρπη.
Κος Λασηθιωτάκης.