Ὁ ὅρος «ἀφήγημα» ἀναφέρεται σε λογοτεχνικό εἶδος τοῦ πεζού λόγου και ἀντιδιαστέλλεται ἀπό τον ὅρο «διήγημα», ἀφοῦ «το διήγημα ἔχει αὐστηρή διάταξη και καθιερωμένη μορφή», ενώ το «αφήγημα» « λειτουργεί ὡς προφορικός λόγος και παρουσιάζει χαλαρότητα, ἐπιτρέπει δε στον αφηγητή να χρησιμοποιήσει ὅποια φράση νομίζει ἐκεῖνος πιο κατάλληλη για να δώσει ζωντάνια στην ἀφήγησή του». Πρόκειται για ένα ἱστόρημα «αυτοβιογραφικό, διδακτικό, ειδυλλιακό, ιστορικό, ποιητικό, πολεμικό».